Powered By Blogger

Monday, November 22, 2010

cepat masa berlalu....................

hari itu aku pergi.

melangkah keluar dengan pantas ..

dalam menempuh hari yg hening terbentang.........

yg telah membuka ruang untuk aku teruskan hidup..

tapi..

aku macam terlupa sesuatu..

ketinggalan sesuatu....

yg sebenarnya suatu perkara..

yg agak penting..

aku tau..

segala yang bermula pasti ada akhirnya...

permulaan dulu adalah suatu yg istimewa...

kali ini aku rasa pengakhiran yg agak suram.....

sebab.. aku pergi.....

begitu sahaja..

kali ni..

dengan kesempatan yg ada...

ada sepatah dua kata.......

bagi memastikan pengakhiran kali ini..

adalah istimewa......

satu.......

terima kasih..

terima kasih atas pesahabatan...

terima kasih atas perkenalan...

terima kasih atas jasa jasa..

terima kasih atas kerjasama selama beberapa thun yg lpas..

aku menghargai sume tu...

dua........

tahniah......

tahniah atas kejayaan yg korang kecapi...

tahniah atas komitmen..

tahniah..sbb kita selesai melalui peringkat ini...

tiga...

maaf..

maaf atas ketelanjuran..

maaf atas kekasaran...

maaf atas ketidakselesaan..

maaf atas gurauan yg kdg2 mcm benci nk korang terima..

maaf jika kehadiran aku ni... buat korang x selesa..

sbb aku ni bukan sape2...

insan lemah..

empat..

halalkanlah..

halalkanlah segala perbuatan..

halalkanlah mkn minum..

halalkanlah jika ade yg terkurang atau terlebih....

kdg2 aku x sedar mudah lupa...

lima...

ingatlah......

ingatlah bahawa kita ni sahabat..

ingatlah bahawa perkenalan kita ni mmg indah..walaupun baru kenal..

ingatlah bahawa korang2 ni sume aku tkn lupa.. sbb kita adalah keluarga...

keluarga besar yg terbaik..

dengan ini aku rase.....

pengakhiran yg aku rase belum lengkap..

akhirnya akan lengkap..

bukan mksudnye akhir sampai disini..

hanya peringkat ini tamat disini....

jika ada peringkat yg seterusnya..

semoga korang berjaya..

x kire la ape bidang yg korang masuk...

segalanya aku harapkan yg terbaik.

sebab korang keluarga besar aku...

"walaupun secebis, kenangan itu tetap menjadi kenangan.... " :)

"once we become frenz.... it will be 4ever..."

manz319

Blogger Widgets